Aby zmniejszyć ryzyko pożyczkodawcy związane z ewentualnym brakiem spłaty pożyczki, można zastosować różne formy zabezpieczenia między innymi:
Kolejną formą zabezpieczenie umowy pożyczki jest tzw. dobrowolne poddanie się egzekucji przez dłużnika (najczęściej pożyczkobiorcę) w trybie art. 777 Kodeksu postępowania cywilnego. Dokument ten musi zostać podpisany w formie aktu notarialnego, który w przypadku zabezpieczenia wierzytelności z tytułu pożyczki co do zasady powinien zawierać następujące elementy: określenie dłużnika i wierzyciela, oświadczenie o poddaniu się egzekucji, precyzyjne określenie świadczenia dłużnika, termin spełnienia świadczenia oraz termin w jakim wierzyciel (najczęściej pożyczkodawca) może nadać temu aktowi klauzulę wykonalności.
Aby była możliwość skorzystania z tego zabezpieczenia należy złożyć do sądu rejonowego wniosek o nadanie takiemu oświadczeniu wykonalności. Jeśli akt notarialny spełnia wymogi wskazane w art. 777 Kodeksu postępowania cywilnego oraz zostały spełnione wymogi w nim określone proces ten powinien być krótki (ustawa przewiduje termin 3 dni, lecz w praktyce trwa to nieco dłużej). Po uzyskaniu klauzuli wykonalności można skierować do komornika wniosek o wszczęcie postępowania. Niestety wymóg podpisania oświadczenia w formie aktu notarialnego wiąże się z relatywnie wysokimi kosztami (opłata jest zależna od kwoty, co do której dłużnik poddaje się egzekucji). Mimo szybkiego postępowania związanego z odzyskaniem wierzytelności tak naprawdę dobrowolne poddanie się egzekucji nie zabezpiecza pożyczkodawcy przed niewypłacalnością dłużnika, ma ono na celu raczej uproszenie procesu dochodzenia roszczenia. To zabezpieczenie może stanowić dogodne uzupełnienie innych środków zabezpieczających, które wymagają długotrwałej egzekucji sądowej (np. hipoteka).
Art. 777 Kodeksu postępowania cywilnego
„§ 1. Tytułami egzekucyjnymi są: 1) orzeczenie sądu prawomocne lub podlegające natychmiastowemu wykonaniu, jak również ugoda zawarta przed sądem...”. „…4) akt notarialny, w którym dłużnik poddał się egzekucji i który obejmuje obowiązek zapłaty sumy pieniężnej lub wydania rzeczy oznaczonych co do gatunku, ilościowo w akcie określonych, albo też wydania rzeczy indywidualnie oznaczonej, gdy w akcie wskazano termin wykonania obowiązku lub zdarzenie, od którego uzależnione jest wykonanie; 5) akt notarialny, w którym dłużnik poddał się egzekucji i który obejmuje obowiązek zapłaty sumy pieniężnej do wysokości w akcie wprost określonej albo oznaczonej za pomocą klauzuli waloryzacyjnej, gdy w akcie wskazano zdarzenie, od którego uzależnione jest wykonanie obowiązku, jak również termin, do którego wierzyciel może wystąpić o nadanie temu aktowi klauzuli wykonalności; 6) akt notarialny określony w pkt 4 lub 5, w którym niebędąca dłużnikiem osobistym osoba, której rzecz, wierzytelność lub prawo obciążone jest hipoteką lub zastawem, poddała się egzekucji z obciążonego przedmiotu w celu zaspokojenia wierzytelności pieniężnej przysługującej zabezpieczonemu wierzycielowi.”